Credits 

Μουσική-Στίχοι-Τραγούδι: Χάρης Αρώνης
Ενορχήστρωση: Σωτήρης Παπαδόπουλος, Χάρης Αρώνης
Μπουζούκι: Μανώλης Ταχτάς
Ηχογράφηση-Μίξη: Σωτήρης Παπαδόπουλος – Studio «Στέντωρ»
Album: Της Αγάπης Μανιφέστο (Love’s Manifesto), 2008, RPN Music
(support artist buying from eMusic, Amazon, iTunes, Deezer, or Rhapsody).

---

Video

---

Audio

---

Στίχοι

Με σκέψη θολωμένη ψάχνω λύση
σ’ ένα χασάπικο θλιμμένο και σκληρό.
Πάει καιρός που η μαχαιριά σου έχει κλείσει
μα όποτε βρέχει τα θυμάμαι και πονώ.

Και περπατώ στη μουδιασμένη πολιτεία
βλέπω τ’ αδέσποτα να τρέχουν στην πλατεία
και απορώ κι εγώ μαζί τους ποια η αιτία
για των ανθρώπων την αχαριστία.

– – –

Ξανά, χωρίς δουλειά, χωρίς αγάπη
κι απόψε η νύχτα γίνεται θηλιά.
Άδειος κι αδέσποτος γυρεύω κάποιο χάδι
κι όλοι μονάχοι, ούτε βλέμμα, ούτε μιλιά.

Τα χρόνια τα δικά μας κουρασμένα
τα έχουμε όλα δει και όλα συνηθισμένα
και στέκει ανίκητη η φρίκη και το ψέμα
γιατί εντύπωση δεν κάνει σε κανένα.

– – –

Πρέπει να σπάσω τις οθόνες και να φύγω
να ψάξω χρώματα να μην αιμορραγώ
να βρω μια ελπίδα στο «εμείς» μήπως ξεφύγω
από τον γκρίζο της γενιάς μου αρχηγό
να βρω κουράγιο στο «εμείς» μπας και ξεφύγω
απ’ τον θεό της εποχής μου, το «Εγώ»…

---

English Translation of Lyrics

«Tired Years»

With my thoughts blurred I’m looking for a solution
in a «hasapiko» sad and harsh.
It’s been a while that your stab has healed
but whenever it rains I remember it with pain.

And I walk in the numb city
I see strays running in the square
and I wonder along with them what is the cause
for the ingratitude of people.

– – –

Again without a job without a love
and tonight becomes the night a noose.
Empty and stray I seek someone’s caress
and everyone is alone, neither a gaze, nor a word.

Our years are tired
we have everything seen and everything usual
and stand invincible the horror and the lie
because they don’t make impression to anyone

– – –

I must break the screens and leave
to search for colors, not to bleed
to find a hope in the «we» and maybe escape
from the gray head of my generation
to find comfort in the «we» and hopefully escape
from the god of my time, the «Ego»…